ஏ.எல். தவம்
மொழியை புணர்ந்து
மனதைத் திறந்து
மண்ணை உணர்ந்து
ஈழம்
எங்கள் - கனவாய்
கிடந்தது
போராட வந்தோம்
நாங்களும் துப்பாக்கியாகினோம்
அந்த இயக்கமென்று
இந்த இயக்கம் களைபிடுங்க
முன்னாள் போராளிகள்
முதுகில் குறிவைக்கப்பட்டோம்
முழுவதுமாய் துடைத்தெறியப்பட்டோம்
ஆனாலும்,
ஈழம் - எங்கள்
இதயம் சுமந்ததுதான்
சித்தாந்தங்கள் சிதைந்து
சுடுதிறனில் நம்பிக்கை வளர்த்து
ஏக இன - தனி நாடு
அது எங்களுக்கே மட்டும் என்க
அப்போதும் வருந்தவில்லை
அதில் ஒன்றும் கவலையில்லை
எப்போதும் போலவே
எங்கள் இனம் தமிழ் என்றோம்
அப்போதும் சாய்த்தனரே
அதிலும் கொன்றனரே
வட புல
வேரோடு பிடுங்கி
வேறாக்கி எறிந்தனரே
இரக்கம் - இன்னும்
இருக்குதய்யா
எங்கள் இதயம் - இன்னும்
கசியுதய்யா
ஈழம் - எங்கள்
இதயம் சுமந்தது
எங்கள் - கனவாய்
கிடந்தது
தமிழ்
எங்கள் மொழி
தமிழர் - எங்கள் உறவு
உறவுகள் - அழிந்த
அழுத - முள்ளிவாய்க்கால்
எங்கள் உணர்வுகளினதும்
நினைவுப் படுக்கைதான்
கனத்த மனதோடு
கண்ணீர் விடும்
கடைசி நாட்களின்
உயிர் பலிகள்
புராளாத இலட்சியத்தின் வித்தாகி
இன்னுமொரு புரட்சியில்
இருவரையும் இணைத்திடட்டும்
ஈழம் - எங்கள்
இதயம் சுமந்தது
மொழியை புணர்ந்து
மனதைத் திறந்து
மண்ணை உணர்ந்து
அவலங்களை நினைவுறுவோம்!
(முள்ளிவாய்க்கால் பேரவலம்; ஒரு முஸ்லிம் நினைவு கூர்கை)
No comments:
Post a Comment